با دریاچه جوشان دومینیکا، واقع در کشور دومینیکا در آمریکای شمالی چقدر آشنایی دارید؟ با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با دریاچه جوشان دومینیکا آشنا شوید.
پارک ملی «موقن توقوا پیتون» در کشور جزیرهای دومینیکا، واقع در دریای کارائیب، منطقهای است که آتشفشانها فعالیت زیادی دارند.این پارک ملی که به طور تقریبی نزدیک به ۷۰۰۰ هکتار وسعت دارد، ۵ آتشفشان، تعداد زیادی چشمههای آب گرم و یک دریاچه جوشان بزرگ و معروف دارد.
دریاچه جوشان دومینیکا در اصل یک فومارول در زیر آب است. (فومارول به دهانههایی که در سطح زمین در نزدیکی آتشفشانها باز شدهاند اطلاق میشود که از آن گازهایی همچون کربندیاکسید، سولفور دیاکسید، هیدروژن کلرید و هیدروژن سولفید خارج میشود).
آب این دریاچه جوشان به رنگ آبی-خاکستری است و ۹۰ درجه سانتیگراد حرارت دارد و به دلیل گازهایی که از زیر آب خارج میشوند، میجوشد. حرارت آب این دریاچه به دلیل بخار و گازهایی است که از گدازههای زیر آب خارج میشود.
سطح این دریاچه را معمولا لایهای از بخار پوشانده است که همین باعث چند برابر شدن زیبایی آن میشود.
دریاچه جوشان دومینیکا اولین بار در سال ۱۸۷۵ توسط دو فرد انگلیسی که در آن زمان در دومینیکا مشغول به کار بودند کشف شد. در همان سال گروهی از گیاهشناسان از طرف حکومت مامور شدند تا این پدیده طبیعی را بررسی کنند. آنها حرارت آب را اندازیگیری کردند و فهمیدند که حرارت آن بین ۸۲ تا ۹۲ درجه سانتیگراد است.
همچنین، آنها عمق دریاچه را نزدیک به ۶۰ متر تخمین زدند. این دریاچه توسط آب باران و دو رودخانه کوچک پر میشود و پس از نزدیک شدن به گدازهها به نقطه نزدیک به جوش میرسد.
پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت میکنیم به مطالعه مطلب ارزشمند جزیره نفرین شده در آلاسکا که بهتر است نروید!
همه این مکانها پر از رمز و راز فاش نشده از مالکان خود هستند که ارزش بازدیدشان را چند برابر میکند. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با هم به دل تاریخی پر از ظلم و جنایت سفر کنیم و با بناهای ساخته شده توسط دیکتاتورها آشنا شویم.
صدام حسین از ساختن کاخهای عظیم در تمام نقاط عراق لذت میبرد. زمانی که از قدرت برکنار شد، اکثر این بناها به دست مردم و نیروهای خودجوش تخریب شد، اما کاخ اصلی ریاست جمهوری به وسیله ارتش ایالات متحده محافظت شد و پس از آن به عنوان سفارت موقت آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. هنوز هم از این بنا محافظت میشود ولی استفاده خاصی ندارد و فقط به عنوان یک یادگار از دوران تاریک حکومت صدام حسین باقی مانده است.
«خانه پارمور» که در انگلستان واقع شده است، در ابتدا اقامتگاه شوالیههای انگلیسی بوده است. در طول جنگ جهانی دوم، «احمد زوگولی» که پادشاه آن زمان آلبانی بود، مورد غضب موسولینی قرار گرفت و از قدرت عزل شد. او از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۶ در خانه پارمور زندگی میکرد. زوگ بعد از جنگ، به دلیل گرایشهای جدید آلبانی به عقاید کمونیستی، دیگر نتوانست تاج و تخت خود را بدست آورد. حال از خانه پارمور به عنوان یک استراحتگاه استفاده میشود.
«کاخ فانتنبلو» در پاریس، جایی بود که ناپلئون بناپارت سلطنت خود را در آن بنا کرد. البته به دلیل سفرهای بیشماری که برای جنگیدن انجام میداد، کمتر در این مکان اقامت داشت. امروزه این قصر بزرگ یکی از میراث فرهنگی با ارزش کشور فرانسه به حساب میآید.
رهبر کل قوای اتحاد جماهیر شوروی، ژوزف استالین، بر خلاف قواعد کمونیستی معتقد به آن، تعداد زیادی ویلای شخصی یا به زبان محلی «داچا»، در حوالی دریای سیاه داشت. معروفترین داچا در جنوب این دریا قرار دارد که امروزه به یک هتل تبدیل شده است. ناگفته نماند که این مکان نوعی موزه هم به شمار میرود و در آن یک مجسمه مومی تمام قد از استالین گذاشته شده است.
«آشیانه گرگ» مقر فرماندهی آدولف هیتلر در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود که در حال حاضر مقصد مرموز و شگفتانگیزی برای گردشگران به شمار میآید.
پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت میکنیم به مطالعه مطلب ارزشمند رستوران عجیبی که از استخوان ساخته شده است!